خاطرات|اگر همه دنیا را به من بدهند، حاضر نیستم حتی یک قدم به سمت خانه این آقا بردارم
پنجشنبه, ۰۸ اسفند ۱۳۹۸ ساعت ۰۷:۴۸
اگر همه دنیا را به من بدهند، حاضر نیستم حتی یک قدم به سمت خانه این آقا بردارم چه رسد به این نمایندگی مجلس که از نظر من هیچ ارزش و جایگاهی ندارد.
محمدقاسم یوسفی: در ایام انتخابات به درخواست اهالی یک روستا، به همراه عده ای از دوستان به آن جا رفتیم. وقتی رسیدیم غروب بود. وارد مسجدی شدیم. کسی نبود.
یکی از آقایان گفت: فلان شخص که کاندیدای نمایندگی مجلس است آمده و اهالی را قسم داده و بعد هم رفته خانه‌ی خان و او را هم به قرآنی که جلویش گذاشته قسم داده و گفته جز من به کسی رأی ندهید. حالا اگر حاج آقا طالبیان بخواهد که به او رأي بدهیم. او هم باید برود خانه‌ی خان و از خان درخواست کند.
دوستان اصرار کردند که برویم؛ اما حاجی تنها کلامش این بود که هدف وسیله را توجیه نمی کند.
می‌گفت: اگر همه دنیا را به من بدهند، حاضر نیستم حتی یک قدم به سمت خانه این آقا بردارم چه رسد به این نمایندگی مجلس که از نظر من هیچ ارزش و جایگاهی ندارد.
نظر شما
